منتظران واقعی
جمعه, ۱۷ مرداد ۱۳۹۳، ۰۱:۲۷ ق.ظ
سحر های جمعه عجب صفایی داره...
یاد آقای خوبم عجب صفایی داره...
آقای من کجایی؟
کی میشود بیایی؟
ترسم که وقت ظهور
من نباشم بیایی...
آقا مرا لطفی کن
عزت مرا عطا کن
دیدار تو برایم
تنها راه نجاتم...
والسلام....
یاد آقای خوبم عجب صفایی داره...
آقای من کجایی؟
کی میشود بیایی؟
ترسم که وقت ظهور
من نباشم بیایی...
آقا مرا لطفی کن
عزت مرا عطا کن
دیدار تو برایم
تنها راه نجاتم...
والسلام....
پایان ندارد غربتم تا عصر موعود
دل بسته ام بر ندبه های بیقراری
با اشک شب هم صحبتم تا عصر موعود
هی میشمارد لحظه ها را بی کم و کاست
دل ضربه های ساعتم تا عصر موعود
از مثنوی خوانی غم بیزارم اما
بی وقفه گشته عادتم تا عصر موعود
جز انتظارت را کشیدن نیست راهی
در این دو روز فرصتم تا عصر موعود
هر جمعه در میعادگاهت چشم در راه
تندیس سرد حسرتم تا عصر موعود
بی شک مقارن میشود آینده با عشق
هرچند خم شد قامتم تا عصر موعود
امشب تمام من تو را میخواند آقا
دیگر نمانده طاقتم تا عصر موعود