شهر هشتم عشق

با سلام و احترام

ابتدای این مطلب را با شعری زیبا آغاز میکنم

هفت شهر عشق را عطار گشت

ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم

شهری جدید از عشق همینک در حال ساخته شدن است...

نام این شهر را فقط میتوان شهر هشتم نامید...

ساکنان این شهر بسیار اندک هستند...

شاید به تعداد انگشتان یک دست باشند...

شاید حتی کمتر از انگشتان یک دست باشند...

کمترین نعمتی که میتوان برای ساکنان این شهر یا وادی در نظر گرفت...

رضایت کامل از همه چیز میباشد...

در شهر هشتم است که خدای جهانیان به مخلوقش نشان میدهد که به چه کسی آفرین گفته؟

جایگاهشان در هستی را به ساکنان این شهر به صورت کاملا آشکار نشان میدهد...

وسعت این شهر به گستره ی هستی وامتدادش از لحاظ زمانی به وسعت تاریخ جهان است

خدای مهربان و توانا

زیباست....بسیار زیباست... .

آن لحظه ای که به سجده می افتی زیباست.

میدانی برای چه کسی سجده می کنی؟

او قادر متعال و دانای علیم است...

او ذاتش از اشتباه مبراست....

او تنها کسی است که میتواند روی کمکش حساب ویژه ای باز کنی...

او همان کسی است که در سخت ترین سختی ها و مشکلات تنهایت نخواهد گذاشت...

او همان خدای آسمان ها و زمین است.

خدایی که تو را آفرید...

خدایی که مرا آفرید...

بیا زندگی تازه ای آغاز کنیم...

الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها

که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها...

او خدایی است که عشق را آفرید...

سپس آدمی را به این ویژگی به دیگران شناساند...

آیا این خدای بسیار مهربان لایق ستایش نیست؟؟؟؟!

آری خدای من .....خدای مجید است....

او تنها کسی است که واقعا لایق و شایسته ی ستایش است... .

پس ای انسان....!!! کدامین نعمت پروردگارت را انکار می کنی...؟

نعمات هستی بخش او همانا سلامتی و عشق است....

پس او را بپرستید و تنها از او یاری بجویید... .

سفر عشق

سلام بر دوستانی که نامشان بر در سازمان ملل باید حک شود.....

سلام بر دوستانی که از دوستی شان خیر کثیر نصیب آدم میشود...

سلام بر دوستانی که معنای دوستی را به حقش تمام و کمال ادا کردند....

سلام بر دوستانی که دوستی با آنها برای انسان کافی است....

سلامی به گرمی دست تو ای دوست.....

دلم لحظه ای با دلت روبروست....

سلام بر دوستانی که حاضرند جانشان را در راه دوستی شان در طبق اخلاص بگذارند....

احساس خوشبختی میکنم.....از این که یه همچین دوست هایی دارم...

از همین جا به دوستان خوبم در جای جای میهن عزیزم ایران...عرض سلام و ادب و احترام دارم...

1-محمد مهدی برومند از سرزمین طلای سرخ....قائنات....شهرستان قائن

2-حامد شارعی از سرزمین آب و آفتاب شهرستان گناباد...

3-مصطفی نقوی از سرزمین زیره و پسته و کلمپه ... کرمان پهناور...

4-رضا پرهیزکار از سرزمین مقدس مشهد ...حرم مطهر امام رضا (ع)

 آخرین دوست خوبم کسی نیست جز... زیبای زیبایان....بهترین خوبان....تنها عشق زندگی من...

از سرزمین نی و نوا و آتش و خون و گل و لبخند و ... .

5- مولای من و سرور من و نشان دهنده ی راه رسیدن به عشق حقیقی.....

سرزمین 124 هزار پیامبر و فرشتگان در رفت و آمد.....کربلای معلی....

آری او همان حسین بنی هاشم است... .

نامش بیانگر عدد 5 یا همان خامس آل عبا است....

آری او همان عشق زندگی من است.....

اوج بحران ها و تحریم ها علیه نفس اماره ....

کاشکی میتونستم بی اختیار و با شوق و ذوق فراوان به سمت درستی و راستی بروم.......

کاشکی میتونستم بدون معطلی و اتلاف وقت تو رو انتخاب کنم....و هیچ وقت کاری نکنم که حتی واسه یه لحظه ناراحت بشی...

اگه میتونستم که خیلی وقت بود بهت رسیده بودم....

بین من و تو فاصله افتاده.....اما این فاصله فقط یه لحظه است.....

فقط یه لحظه.......اون یه لحظه برام مثل یه عمر گذشت......

اما یاد گرفتم......اگه یه موقع خواستم تونستم......نخواستم نتونستم........

پس امیدوارم همیشه اقتدار و عظمت و عزت پایدار و ماندگار از آن تو باشد......

چونکه من هیچ وقت تنهایی رو نمیتونم تحمل کنم.......

اما وقتی به یادت می افتم......تنهایی من تبدیل به با هم بودن میشه.......

انگاری داری باهام صحبت میکنی.......انگاری هوامو همه جوره داری......اما دریغ از یه لحظه غفلت.......

اون یه لحظه برام مثل یه عمر 1000 ساله میگذره.......پس اون یه لحظه رو به من برگردون.....بعدش ازم بگیر........

چون اون یه لحظه برام مثل یه طوفان شن کشنده و مرگبار میگذره.....

ولی چه میشه کرد؟ باید عبور کرد و سلامت گذشت....

نمیتوان طوفان را گفت کمی آهسته تر .......

اما میتوان خانه ای ساخت از جنس نور.....

طوفان با آن همه شکوه و عظمت.....توان مقابله با نور را ندارد.....

نور از همه چیز عبور میکند.... طوفان را نیز به هم میریزد....تا خودش عبور کند.....

زندگی تان نورانی ......طوفان ها در مقابلتان ناتوان......عشق تان دو چندان.....شبتان بخیر.......