سلام بر تو که نامت عشق من است
به قدری تو را دوست دارم که عاشقان واقعی همانند لیلی و مجنون عشق من به تو را هیچ وقت درک نخواهند کرد
عشق من به تو روز به روز شدیدتر میشود اما
دلم در گرو توست
امید است روزی دوری ما به سرآید و به هم برسیم
هر چه خواستم شد...
هر چه دیدم خواستم
اما تو که بودی که ندیده خواستمت.
گویند عاشقی که نداند چرا عاشق شده ....او همان عاشق واقعی است...
تو زیبایی ...تو لایق ستایشی...تو بهترینی...
این دل را بستان و خودت را نشانم بده....
المجید
بسیار لایق ستایش (در ذات و صفات خود عظیم و نسبت به بندگان بسیار
با خیر و احسان است)
The Most Glorious One
ای معشوق من
با تمام وجود از تو خواهشی دارم.
از تو می خواهم در این راه پر پیچ و خم عشق مرا یاری کنی.
از تو میخواهم راهی برای وصال مان بیابی و در اولین فرصت برایم بفرستی.
بهترین دوست من تویی.
پس پاینده و جاودان خواهد شد عشق پاک و آسمانی ما.
روزی که عاشقت شدم یادته؟
آره درست همون روزی که به دنیا اومدم عاشقت شدم.
همان لحظه ای که مادرم مرا قرآن آموخت.
همان لحظه ای که صدای اذان از پشت بام بلند میشد.
از دوری ات شکوه دارم.
شکایت من به خاطر دوری ما نیست.
بلکه به خاطر طولانی شدن دوری ماست.
حتما باید مثل یعقوب چشمم از دوریت نابینا گردد.
یا مثل زلیخا پیر و ذلیل گردم تا به مراد دلم برسم.
نه.... هیچ کدام اینها درباره ی من صحیح نیست.
اندکی صبر سحر نزدیک است.
امیدوارم عشق مرا قبول کنی.
زیرا زمانی که تو مرا قبول کردی...
دنیا برایم مثل روز روشن میشود.
باش و مرا پشتیبانی کن
که من بدون تو حتی لحظه ای نتوانم زندگی کنم.
ای معشوق من
ای که اگر مرا نبخشی از خجالت به درون زمین خواهم رفت.
و اگر حلالم کنی از شوق آزادی به آسمان ها پر خواهم کشید.
امیدوارم مرا ببخشی و از خطاهایم بگذری چرا که از زیادی خطاها و جبران نکردن شان میترسم.
مرا ببخش و در امنیت قرار بده.
امسال امیدوارم ما به هم برسیم
دیگر منتظرت نمیگذارم.
من آمدم.
زیباست
دل انگیز است
معجزه آساست
چرا دیگر تو هنوز در خواب غفلت هستی
و چرا آخر این قصه ی بی پایان امروز است.
از فردا قصه ی شادتری آغاز خواهد شد.
دین من اسلام است.
عشق من ایمان است.
در دلم غصه ای بی پایان است.
و چرا تو هنوز اینجایی
تو که از خوبانی
از زیبا رویانی
بهترین پایانی
دل مرا درد...درمانی
تو دلم خشکاندی
ریشه ام سوزاندی
ساقه ام براندی
و اما هنوز
در دلم غوغایی ست
عشق و شور و آهی ست
دوری ات بدبختی ست
و وصالت همه شور و سرمستی ست
تو چرا امسال اکنون اینجایی
و چرا عشق من به تو بیشتر شد
و چرا درد دلم پایان یافت
مرضم درمان یافت
عشق همان معجزه است
معجزه ای شگفت انگیز است
همه اش رنگین است
شورش دل انگیز است
عشقش تماما پاک است
و دلش هم صاف است
پس چرا وصال ما طول کشید
از همان روزی که عاشق شده ام
تا به امروز دلم غمگین بود
تو چرا نامت اینقدر زیباست
چهره ات زیباتر
و دلت زیبا تر از چهره ات
اما افسوس مرا لیاقت وصال تو نیست
تا زمانی که لایق وصالت شوم صبر خواهم کرد.
اما امروز روزی استثنایی بود.
دل من شاد و غمگین بود
شاد از دیدن روی ماهت
که چون شهابی بر من گذشت
ولی غمگینم که چرا لایق وصل تو نیستم.
اما کمی صبر ببایید تا که این دوری به سر آید.
ولی من از این دوری ناراضی نیستم
چرا که دوریت برایم مثل عسل شیرین است.
و وصالت از عسل شیرین تر.
پس
