گر زحال دل خبر داری بگو/ور نشانی مختصر داری بگو/مرگ را دانم ولی تا کوی دوست/راه اگر نزدیکتر دانی بگو
عشق را شاید بتوان جانمایه و شالوده تفکر عین القضات همدانی فیلسوف و عارف ایرانی ((متولد سال ۴۷۶ هجری خورشیدی در همدان - متوفی به سال ۵۰۹ هجری خورشیدی) نامید.با استناد به گفته وی که:(هر چند که می کوشم از عشق درگذرم،عشق مرا شیفته و سرگردان می دارد و با این هم او غالب میشود و من مغلوب.با عشق کی توانم کوشید؟
کارم اندر عشق مشکل میشود خان و مانم بر سر دل میشود
هرزمان گویم که بگریزم زعشق عشق پیش از من به منزل میشود
میتوان دریافت که سینه وی گدازان از لهیب عشق است و شاید علت اینکه نثر وی یکی از دل انگیزترین نثرهای ادب پارسیست همین شوریدگی اوست که در نهایت سر عین القضات را به دست متحجرین و متعصبین آن دوره که افکار و اندیشه های وی را متعارض با شرع میدانستند بر دار می برد و نامش در کنار منصور حلاج و سهروردی به عنوان یکی از سه صوفی شهید در تاریخ ایران جاودانه می کند.
"هر که عاشق شود و آنگاه عشق پنهان دارد و بر عشق بمیرد شهید باشد!"
